Հունիսի մեկին ընդառաջ ՀՀ փաստաբանների պալատը և «Մանանա» կենտրոնը համատեղ հայտարարել էին երեխաների իրավունքներին նվիրված լուսանկարների, Էսսեների և ֆիլմի սցենարների մրցույթ: Մրցույթի մեկնարկից սկսած մինչև ավարտը հանրապետության բոլոր մարզերից 7-ից 17 տարեկան երեխաներից ու պատանիներից ստացվել էր 50-ից ավելի հայտ: Ժյուրին առանձնացրել էր տարբեր տարիքային խմբերում առաջին, երկրորդ և երրորդ տեղերի մրցանակներ, ինչպես նաև խրախուսվել էին որոշ աշխատանքներ:

Հայտարարված մրցույթին իրենց մրցանակներով միացել էին ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպանատունը, Հայ գրողների միությունը, ԱՐԱՏՏԱ իրավախորհրդատվական կազմակերպությունը, Save the Children Armenia երեխաների իրավունքների պաշտպանությամբ զբաղվող կազմակերպությունը:

Մինչ մրցանակակիրների անունները հայտարարելը՝ մասնակիցները դիտեցինք «Մանանա» կենտրոնի նկարահանած երեխաների իրավունքների մասին սոցիալական գովազդները՝ պատասխանելով իրավունքներին առնչվող հարցերին:

Իսկ վիկտորինայից հետո հայտարարվեցին հաղթողները:

Եվ այսպես.

«Հայաստանի երեխաները» խորագրով լուսանկարչական մրցույթի հաղթողներն են.

Ավագ տարիքային խումբ

Առաջին մրցանակ – Զարուհի Գեւորգյան, 17տ., Լճափի միջն. դպրոց, Գեղարքունիքի մարզ

Երկրորդ մրցանակ – Մարինե Նիկողոսյան, 16տ., Կաքավասարի միջն.դպրոց, Շիրակ

Երրորդ մրցանակ- Անուշ Հովհաննիսյան, 16 տ., Արմավիրի թիվ 4 դպրոց, Արմավիրի մարզ

 Միջին տարիքային խումբ

Առաջին մրցանակ – Արտյոմ Մամյան, 15տ., Կողբի թիվ 1 միջն. դպրոց, Տավուշի մարզ

Երկրորդ մրցանակ – Իզա Ասծատրյան, 15տ., Հալիձորի միջն.դպրոց, Սյունիքի մարզ

Երրորդ մրցանակ – Ստելլա Ավետիքյան, 15 տ., Դսեղի Հովհ. Թումանյանի անվան միջն. դպրոց

Խրախուսական մրցանակ – Եվա Խեչոյան, 15տ., Չարենցավանի ավագ դպրոց,

Կրտսեր տարիքային խումբ

Առաջին մրցանակ – Լիլիթ Վարդանյան, Երեւան , Գ. Ստեփանյանի անվան համար 135 դպրոց,

Երկրորդ մրցանակ – Վիլյամ Հովհաննիսյան, Երեւան, Արեգնազան կրթահամալիր:

«Երեխաների իրավունքները» ֆիլմի սցենարների մրցույթ

Առաջին մրցանակ – Անուշ Աբրահամյան, գ. Ներքին Գետաշեն, Գեղարքունիքի մարզ

Երկրորդ մրցանակ – Անի Ավետիսյան, գ. Ոսկեհատ, Արագածոտնի մարզ

Երրրորդ մրցանակ – Նարեկ Բաբայան,  գ. Մալիշկա, Վայոց Ձորի մարզ

Խրախուսական մրցանակ – Մարատ Սիրունյան, գ․ Լեռնավան, Լոռու մարզ

Խրախուսական մրցանակ – Լիլիթ Խլղաթյան, գ. Լիճք, Գեղարքունիքի մարզ:

Էսսեների մրցույթ «Իմ իրավունքները եւ ինչպես են դրանք պաշտպանվում» թեմայով

Ավագ տարիքային խումբ

Առաջին մրցանակ – Զարուհի Գեւորգյան, 17տ., Լճափի միջն. դպրոց, Գեղարքունիքի մարզ

Երկրորդ մրցանակ – Անի Ավետիսյան, 17տ., գ. Ոսկեհատ, Արագածոտնի մարզ

Երրորդ մրցանակ – Անի Ղուլինյան, 16տ., Դսեղի Հովհ. Թումանյանի անվան միջն. դպրոց, Լոռու մարզ

Միջին տարիքային խումբ

Առաջին մրցանակ – Լուսյա Բալաբեկյան, 14 տ., Հրազդանի թիվ 8 հիմն. Դպրոց, Կոտայքի մարզ

Երկրորդ մրցանակ – Անուշ Մկրտչյան, 15տ., Շենիկի միջն. Դպրոց, Արմավիրի մարզ

Երրորդ մրցանակ – Անահիտ Մկրտչյան, 14տ., Հրազդանի թիվ 8 հիմն. դպրոց, Կոտայքի մարզ

Կրտսեր տարիքային խումբ

Առաջին մրցանակ – Էդուարդ Թամամյան, 9 տ., Երեւանի թիվ 71 դպրոց

Երկրորդ մրցանակ – Ալեքսանդր Սահակյան, 8 տ., Երեւանի թիվ 130 դպրոց,

Երրորդ մրցանակ – Աննա Խաչատրյան, 13տ., Երևանի թիվ 135 դպրոց

Շնորհավորում ենք բոլոր հաղթողներին և տեղեկացնում, որ մեր կայքը պարբերաբար կհրապարակի հաղթող լուսանկարները և էսսեները:

«Ցանկացած երեխա հատուկ է, և այս աշխարհի յուրաքանչյուր փոքրիկ իր հետ հատուկ մի բան է բերում կյանք: Սակայն, շատ հաճախ մենք ենք սահմանափակումներ ունենում և չենք կարողանում հասկանալ, թե հատուկ կարիքներ ունեցող երեխաները ինչ յուրահատուկ գծեր կարող են ունենալ…»,- Երեխաների իրավունքների պաշտպանության օրը իր խոսքում նշեց Հայաստանում ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ի ներկայացուցիչ Տանյա Ռադոչայը:

Հունիսի մեկը երեխաների ամենասիրելի օրն է, տարվա այն յուրահատուկ օրը, երբ ամեն փոքրիկ բոլորից առավել ունի լիարժեք երջանիկ լինելու հնարավորություն: Չնայած նրան, որ միայն մեկ օրը բավական չէ, բայց հունիսի մեկը ևս մեկ առիթ է անդրադառնալու երեխաների իրավունքների պաշտպանությանը, և հատկապես նրանց, ովքեր ամենից առավել ունեն դրա կարիքը:

Հատուկ կարիքներ ունեցող երեխաների իրավունքներին էին անդրադարձել նաև Dasaran կրթական ծրագիրը, UNICEF-ը և Հայաստանում ԱՄՆ-ի դեսպանատունը: ՄԱԿ-ի հայաստանյան գրասենյակում նրանք հավաքվել էին՝ ներկայացնելու «Իմ ընկեր Ավգուստը» օնլայն խաղը և ամփոփելու «Ճանաչի՛ր ինձ իմ ունակություններով» նկարչական մրցույթը: Թե՛ մեկը, թե՛ մյուսը նվիրված էին հաշմանդամություն ունեցող երեխաների իրավունքներին:

ԱՄՆ փոխդեսպանը միջոցառման ընթացքում նշեց, որ ՀՀ Կրթության և գիտության նախարարության հետ նպատակ ունեն մինչև 2025 թվականը Հայաստանի բոլոր դպրոցներում ապահովել ներառական կրթության համար անհրաժեշտ պայմաններ, ինչին մեծապես օգնում է նաև Dasaran-ի «Նոր Սերնդի դպրոց» ծրագիրը: Ռաֆիկ Մանսուրը նշեց նաև, որ ամենևին էլ կապ չունի երեխան հաշմանդամ է, թե ոչ. նա իրավունք ունի լիարժեք կրթություն ստանալու:

Շնորհանդեսում ներկայացվող «Իմ ընկեր Ավգուստը» խաղի հիմքում Ռ․ Ջ․ Պալացիոյի «Հրաշքը» և «Ջուլիանան» գրքերն էին, իսկ խաղի հերոսը՝ Ավգուստը՝ «Հրաշքը» գրքի հաշմանդամություն ունեցող հերոսը:

Dasaran կրթական ծրագրի հիմնադիր տնօրեն Սուրեն Ալոյանը, շնորհավորելով ներկա և աշխարհի բոլոր փոքրիկներին՝ ամենաուրախ տոնի կապակցությամբ, նշեց, որ մրցույթի և խաղի հիմնական նպատակը հաշմանդամություն ունեցող երեխաների նկատմամբ հանդուրժողականության և կրթական հավասար հնարավորություններ ունենալու գաղափարի ամրապնդումը և տարածումն է.

«Խաղը դեռ փորձնական շրջանում է, սակայն ուրախությամբ պետք է նշեմ, որ արդեն իսկ մոտ քսաներեք հազար աշակերտներ փորձել են իրենց ուժերը:

Պարապմունքից տուն ճանապարհին լավագույն բանը, որ կարող է տրամադրությունս բարձրացնել, խաղահրապարակի ճանապարհով գալն ու երեխաներին տեսնել է: Նրանց դեմքին այնքա՜ն բարություն ու ժպիտ կա ,որ ինչքան էլ հոգնած լինեմ, ուզում եմ էլի հետները խաղալ, վազել ու հեծանիվ քշել:

-Էրեխե՜ք, Մարիետան եկավ…

-Վերևի ճյուղի ցոգոլը կտա՞ս…

-Արի՝ պարան թռնենք…

-Չէ, ինձ հետ կլասս ա խաղալու…

-Պարանը պտտի՝ թռչեմ, էլի… Երեխեքը լավ չեն պտտում…

Ու այնքա՜ն եմ ուզում նորից իրենց պես փոքր լինել, ամբողջ օրը բակում խաղալ, վազել ու չարաճճի բաներ անել:

Մենք այնքան զբաղված ենք՝ մտածելով մեծանալու մասին, որ չենք էլ գնահատում մեր անհոգ օրերը, ու հեծանիվ քշելու արագությամբ էլ ավարտվում է մեր մանկությունը:

Հունիսի մեկն այն հաշված օրերից մեկն է, երբ Աբովյանում աշխուժություն կա, ամբողջ քաղաքում կտեսնեք երեխաների իրենց ծնողների հետ, իսկ քաղաքի հրապարակում իրար են խառնվում երեխաների ուրախ տրամադրությունը, ծնողների երջանիկ ժպիտները:

Այս տարի, ինչպես միշտ, ես կրկին շտապում էի քաղաքի հրապարակ, բայց  այս տարի ոչ թե պարզապես իբրև երեխա, այլ Աբովյանի սկաուտների միավորման սկաուտ: Մի խումբ երեխաներ հավաքվել էին սկաուտական  միավորման շուրջ, հետաքրքրվում էին նրանց ծավալած գործունեությամբ: Երեխաներին զարմացնում էին այն հետաքրքիր խաղերը, որոնք կազմակերպվում էին իրենց համար: Իսկ ծնողները ուրախանում էին, որ դեռ կա մի կառույց, որը կրթում է երեխաներին և դարձնում նրանց օրը հետաքրքիր:

Սկաուտական միավորումը երեխաների օրը դարձրեց հետաքրքիր ու գիտելիքներով լի: Նրանք սովորեցին, թե ինչպես վրան տեղադրել, խաղացին մի շարք հետաքրքիր ու հայկական հին խաղեր, ձեռք բերեցին գիտելիքներ սկաուտության մասին: Եվ երեխաներից շատերի մեջ առաջացավ ցանկություն համալրելու սկաուտների շարքերը: