Լիճքի Հովհ. Թումանյանի անվան միջնակարջ դպրոցի 9-րդ «բ» դասարանում անցկացվեց յուրահատուկ մի բաց դաս՝ նվիրված Սևանա լճի բնապահպանական հիմնախնդիրներին: Ինչու եմ ասում յուրահատուկ, որովհետև այն վարում էր պատմության ուսուցիչ իննսունամյա Սերյոժա Գևորգյանը:
-Ընկեր Գևորգյան, ինչպիսի՞ն եք պատկերացնում այսօրվա բաց դասը: Ըստ Ձեզ, ինչպե՞ս պետք է լինի այն:
-Իմ կարծիքով, աշակերտների պատասխանները պետք է լինեն համակարգված, ամբողջական, պետք է, որ լավ պատրաստված լինեն, որովհետև դասի թեման հեշտ է, և բացի դրանից, աշակերտների մեծամասնությունը լավ սովորողներն են կազմում: Նրանց դասավանդում են հոյակապ և գրագետ ուսուցիչներ:
-Ընկեր Գևորգյան, այսօրվա աշխարհագրության բաց դաս վարելը վերապահված է Ձեզ, ի՞նչ ձևով Դուք այն կվարեք, ինչպե՞ս կհետաքրքրացնեք:
-Ես իմ ուսուցչության տարիներին ունեցել եմ բազմաթիվ բաց դասեր, որոնց ժամանակ սկզբից աշակերտներին տեղեկացրել, բացատրել եմ նրա մասին, ինչի մասին փորձել են ինձ ներկայացնել: Կարծում եմ, որ այս անգամ աշակերտները լավ պատրաստված կլինեն և թող այս անգամ էլ նրանք հետաքրքրացնեն բաց դասը:
Ընկեր Գևորգյանը շուրջ 45 րոպե տրամադրեց աշակերտներին և նրանց հասկանալի բացատրեց Սևանա լճի հիմնահարցը, առաջ քաշելով մի քանի վարկածներ և փաստեր: Նա երեխաներին պատմեց նաև մի քանի տարվա վաղեմություն ունեցող դեպքեր, կապված ևս Սևանա լճի հետ, իսկ աշակերտները զարմացել ու հիացել էին ուսուցչի արտակարգ հիշողության վրա:
-Դուք ավելի քան 60 տարվա մասնագետ եք և Ձեր ուսուցչության տարիներին մասնակցել, կազմակերպել եք բազմաթիվ բաց դասեր, սակայն այս մեկը ինչո՞վ է տարբերվում մնացածներից, կամ արդյոք կա՞ն ընդհանրություններ:
-Հիմնականում ոչնչով չի տարբերվում, գրեթե նույնն է, միայն փոխվել են աշակերտները:
-Ինչպես տեսանք, այսօրվա բաց դասը կապված էր Սևանա լճի աղտոտվածության հետ, և աշակերտները նշեցին մի քանի տարբերակներ, թե ինչպես կանխել աղտոտվածությունը, իսկ Դուք ի՞նչ կառաջարկեք, արդյոք այժմ հնարավո՞ր է կասեցնել լճի աղտոտումը:
-Հնարավորություն միշտ էլ կա, ուղղակի մնում է ջանք ու եռանդ չխնայել և ուշքի բերել այն աղտոտողներին: Պետք չէ արհեստականորեն իջեցնել ջրի մակարդակը, թափոնները և կոմունալ-կենցաղային կեղտաջրերը բաց չթողնել լիճ:
-Շնորհակալություն, և հուսով եմ, առիթներ դեռևս կունենանք Ձեզ դպրոց հրավիրելու, որպեսզի նմանատիպ բաց դասեր վարեք և ձեր հմտությունն ու փորձը հաղորդեք երիտասարդ սերնդին:
Լուսինե Եսայանը իր ընդունակություններով երբեք չի պարծենում, այլ դրանք փորձում է թաքցնել: Նա ընդամենը 15 տարեկան է, ապրում է Գեղարքունիքի մարզի Գագարին ավանում:
